Przepisy z rodzaju: kiełbasy

Dawno nie jadłem takiej typowo wiejskiej kiełbasy. Zawsze używałem jakiegoś miksu przypraw do innych rodzaju wyrobów. Do doprawienia tym razem użyłem sprawdzonej już mieszanki przypraw właśnie do kiełbasy wiejskiej. Dodatkowo dodałem majeranku. Pierwsza degustacja odbyła się już na gorąco, prosto po wyjęciu z wędzarni. Smak nie do opisania.

Zrobiłem na próbę kiełbasę surową w jelicie białkowym. Taka niby - metka. Skład surowcowy oraz przyprawy dodałem jednak typowo jak do kiełbasy surowej. Pomyślałem, co wyjdzie to wyjdzie. W efekcie wyszła bardzo dobra, w zasadzie smarowna kiełbasa surowa. Jak ktoś lubi surowiznę i nie gotuje kiełbasy surowej, to jak najbardziej może użyć jelit białkowych bo efekt ten sam a robota idzie szybciej.

Kiełbasę z serem w jelitach wieprzowych już robiłem. Teraz stwierdziłem, że zrobię sobie parzoną kiełbasę w osłonce termokurczliwej i dodam sobie jeszcze do niej kawałki suszonej papryki. Nadziewanie do takiej osłonki idzie bardzo szybko (nie trzeba używać i brudzić nadziewarki wystarczy naładować farsz łyżką). Jeśli ktoś lubi eksperymentować z kiełbasą, to taki wyrób powinien przypaść mu do gustu, a zamiast sera i papryki może dać do środka swoje ulubione dodatki.

Kiełbaski z posmakiem piwa to dość specyficzna propozycja, ale sprawdza się podczas spotkań przy ognisku. Użyłem piwa o niezbyt goryczkowym smaku, aby kiełbaski nie były gorzkie. Dodatek chili i przyprawy Szeherezada przełamują smak piwa, dodając kiełbasie bogatego, lekko pikantnego smaku.

Kiełbasa z samej łopatki bez klasyfikacji? A kto mi zabroni? Bez zbędnych ceregieli kupiłem łopatkę, pokroiłem w dużą kostkę i zmieliłem wszystko jak leciało na sitku o średnicy 13 mm. Do tego wszystkiego wrzuciłem ulubione przyprawy, dodałem trochę wody i wymieszałem. Kiełbasa wyszła miękka, sprężysta i soczysta. Niczym nie odbiegała od kiełbasy klasyfikowanej robionej z boczku i szynki a roboty sporo mniej. Różni się jednak znacząco kolorem, co widać na załączonych zdjęciach.

Zainspirowany przepisem z Internetu postanowiłem samemu spróbować zrobić kiełbasę w siatce wędliniarskiej. Nadziewanie przebiegło bardzo szybko i bez większych problemów. Wędzenie i parzenie bez żadnych „ekscesów“ (nic nie wykapało, tłuszcz się nie wytopił, mięso nie wyleciało). Po wystudzeniu przy próbie ściągnięcia siatki, miejscami, tam gdzie mięso bardziej wpiło się w siatkę to odrywało się dużymi kawałkami mięsa (ale powtarzam tylko miejscami). Generalnie jako ciekawostkę polecam każdemu spróbować wykonać taką kiełbasę bez jelit.

Zabrakło mi jelit wieprzowych przy nadziewaniu kiełbasy białej z serem. Szybko przejrzałem półkę z akcesoriami do wyrobu kiełbas i znalazłem osłonkę białkową. Od razu ją namoczyłem i nadziałem resztę farszu. Wrzuciłem do wędzarni do wędzenia, następnie sparzyłem i wyszła mi bardzo dobra kiełbasa kanapkowa z duża ilością sera.

Salceson nie musi się składać tylko z „pozostałości” ze świniobicia. Można zrobić sobie salceson „na bogato” z samego mięsa. Ja akurat wybrałem łopatkę. Równie dobrze może to być karkówka bądź szynka. Łopatka jednak z tego zestawienia jest najtańsza. Wbrew pozorom pracy nie jest aż tak dużo. Raczej trzeba się uzbroić w cierpliwość przy gotowaniu mięsa i parzeniu salcesonu. Efekt końcowy, myślę że jest tego wart.

Lato już nie długo, a pod względem kulinarnym, kojarzy mi się z grillowanym mięsem i kiełbaskami. Te przygotowane samodzielnie nie dosyć że, smakują lepiej, to i jeszcze przynoszą satysfakcję. Ślimaczki zawsze robię w kilku wariantach, podstawowym, ostrym i ziołowym. Poniższy przepis opiera się na dwóch mieszankach bogatych w czosnek niedźwiedzi, liść pietruszki, lubczyk i pieprz.

Kiełbasa z tego przepisu posiada bardzo delikatną, ledwie wyczuwalną osłonkę. Połączenie szpinaku i chrzanu świetnie się komponują, tworząc wraz z użytymi przyprawami zwięzłą całość. Kiełbaska jest krucha, a farsz soczysty o intrygującym przekroju. Najlepiej mi smakuje po kilku dniach, gdy trochę przeschnie. Równie dobrze smakuje, oczywiście podana na ciepło.